Historia Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska

Samodzielny Wydział Geodezji Górniczej został utworzony 1 października 1951 roku z dwóch istniejących już Oddziałów: Oddziału Geodezyjnego Wydziału Inżynierii Wydziałów Politechnicznych AGH i Oddziału Miernictwa Górniczego Wydziału Geologiczno-Mierniczego AGH. Pierwszym dziekanem nowo utworzonego Wydziału został Tadeusz Kochmański. W skład Wydziału Geodezji Górniczej wchodziło początkowo siedem katedr. W następnych latach dokonano szeregu zmian strukturalnych, z których najważniejsze to: utworzenie w roku 1966 Zakładu Gospodarki Złożem w Katedrze Geodezji Górniczej i utworzenie w roku 1968 Katedry Fotogrametrii. Na szczególne podkreślenie zasługuje powołanie do życia w roku 1968 Międzywydziałowego Instytutu Ochrony Powierzchni Górniczej, co w ówczesnych latach było działaniem pionierskim w skali uczelni technicznych w Polsce.

Od roku 1969 Wydział funkcjonował w strukturze instytutowej: początkowo były to: Instytut Geodezji oraz Instytut Ochrony Powierzchni Górniczej, a od roku 1973 Instytut Geodezji Górniczej i Przemysłowej (dyrektorzy prof. M. Odlanicki-Poczobutt, prof. J. Gocał, doc. K. Novak) oraz Instytut Kształtowania i Ochrony Środowiska (prof. T. Skawina, doc. Cz. Żuławski, prof. J. Chwastek). Na szczególne podkreślenie zasługuje pionierskie w skali kraju, utworzenie na uczelni technicznej jednostki zajmującej się problematyką ochrony środowiska.

W roku 1990 zmieniono nazwę Wydziału na Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska a następnie zgodnie z wymaganiami nowego Statutu AGH zlikwidowano w 1993 r. Instytuty. Na ich miejsce powłoano Zakłady. Niektóre z nich zostały w 1996 r. przekształcone w katedry.

Od początku istnienia Wydział posiada uprawnienia do nadawania stopnia naukowego doktora nauk technicznych w zakresie geodezji i kartografii. Aktualnie Wydział posiada uprawnienia do nadawania stopni doktora i doktora habilitowanego w dyscyplinach geodezja i kartografia oraz inżynieria środowiska.

Specjalnego podkreślenia wymaga fakt, że dwóch zasłużonych profesorów Wydziału: prof. Zygmunt Kowalczyk oraz prof. Tadeusz Kochmański uzyskało tytuł doktora honoris causa Akademii Górniczo-Hutniczej. Obydwaj wymienieni profesorowie pełnili funkcje rektora Akademii Górniczo-Hutniczej. Ponadto prof. Z. Kowalczyk był członkiem korespondentem PAN. Członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk jest prof. Michał Odlanicki-Poczobutt, który pełnił również funkcję prorektora Akademii Górniczo-Hutniczej; w 1998 r. został wyróżniony godnością doktora honoris causa Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie.

Odeszli

Prof. dr hab. inż. Zbigniew Sitek
1928-2022

Profesor Zbigniew Sitek urodził się w Kamienicy Polskiej 14. kwietnia 1928 r. Studia na Wydziale Geodezji Górniczej AGH ukończył w 1954 r. Doktorat obronił w 1962 r., a habilitował się w 1966 r. W latach 1963–1965 był stypendystą w National Research Council of Canada, gdzie poznał najnowsze trendy w rozwoju fotogrametrii. Dziesięć lat później wrócił do Ottawy na prawie rok jako visiting professor.

Na Wydziale GGiiŚ był kierownikiem Zakładu Fotogrametrii (1961–1992), prodziekanem (1969–1972), dziekanem (1972–1975). Od 1969 r. był członkiem Komitetu Geodezji PAN, a w latach 1985–1989 – jego wiceprzewodniczącym. Aktywnie działał w Polskim Towarzystwie Fotogrametrii i Teledetekcji, pełniąc funkcję wiceprzewodniczącego (1968–1983) i przewodniczącego (1983–1989). Jako jedyny Polak kierował, w latach 1974–1980, pracami Komisji VI Międzynarodowego Towarzystwa Fotogrametrii i Teledetekcji (International Society for Photogrammetry and Remote Sensing – ISPRS). Był organizatorem międzynarodowych sympozjów fotogrametrycznych w Krakowie w latach 1974, 1975, 1978, 1979, i w Szczecinie w 1985 r. oraz współorganizator kongresu w Ottawie 1972, Helsinkach1976 i Hamburgu 1980.

W 1974 roku został profesorem nadzwyczajnym, a w 1982 profesorem zwyczajnym. Na AGH wykładał głównie fotogrametrię. Wypromował dziewięciu doktorów. Był pierwszym kuratorem Funduszu Nagród i Stypendiów Fanni i Teodora Blachutów, który działa przy Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH.

Profesor Zbigniew Sitek był prekursorem wykorzystania zwykłych aparatów fotograficznych do wykonywania pomiarów inżynierskich. Opracował metodę fotogrametrycznych pomiarów w kopalniach odkrywkowych, metodę fotogrametrycznej inwentaryzacji obiektów architektonicznych. Badał i szeroko propagował wykorzystanie technik ortofoto i stereoortofoto.

Dorobek naukowy Profesora obejmuje blisko 200 prac, artykułów, monografii, w tym 17 wydawnictw książkowych i 12 podręczników. Pod Jego redakcją ukazał się pięciojęzyczny Terminologiczny Słownik Fotogrametryczny.

Prof. dr hab. inż. Jan Pielok
1936-2021

Profesor urodził się 12 czerwca 1936 r. w Gdyni. W latach 1960–1965 studiował na Wydziale Geodezji Górniczej AGH. Bezpośrednio po studiach rozpoczął pracę w AGH. W latach 1965–1974 był asystentem i starszym asystentem w Katedrze Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej. W 1974 r. pod kierunkiem prof. Zygmunta Kowalczyka napisał pracę doktorską i uzyskał stopień doktora. W 1987 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego. Od roku 1991 był profesorem nadzwyczajnym, a w roku 1999 otrzymał tytuł profesora.
W 1979 r. podczas kongresu International Society on Mine Surveying (ISM) w Aachen zaproponowano mu członkostwo w IV Komisji (ds. Szkód Górniczych) tego stowarzyszenia, a następnie został jej przewodniczącym. Od tego czasu organizował coroczne posiedzenia robocze w różnych krajach. Funkcję tę sprawował do 1993 r.
Autor i współautor około 40 pomysłów racjonalizatorskich i kilku patentów w zakresie metod kierowania eksploatacją górniczą w aspekcie minimalizacji jej wpływu na powierzchnię i obiekty górotworu. Autor ponad 110 publikacji naukowych w czasopismach technicznych i w materiałach konferencyjnych (krajowych i zagranicznych). W 2006 r. przeszedł na emeryturę.
Członek Komitetu Geodezji PAN (Sekcji Geodezji Przemysłowej), Komitetu Górnictwa PAN, Międzynarodowego Towarzystwa Miernictwa Górniczego (IMS), New York Academy of Sciences, Komisji Ochrony Powierzchni przy Wyższym Urzędzie Górniczym w Katowicach.
Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej.

prof. dr. hab. inż. Adam Chrzanowski
1932-2021

Prof. Adam Chrzanowski – autorytet w dziedzinie geodezji inżynieryjnej i geodezji górniczej, Członek Zagraniczny PAN, Członek Zagraniczny PAU, doktor honoris causa Uniwersytetu Wuhan w Chinach, Profesor Honorowy Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, doktor honoris causa Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego.
W 2004 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa AGH za wybitne osiągnięcia w zakresie badań deformacji w procesach geodynamicznych oraz znamienity wkład w rozwój współpracy między Uniwersytetem New Brunswick we Fredericton, a polskimi uczelniami technicznymi.
Zmarł w 2020 roku i spoczywa na Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie.

Pracownicy samodzielni Wydziału GGiIŚ emerytowani po 2004 roku

Lista nie jest alfabetyczna - ułożona została zgodnie z kolejnością przechodzenia Pracowników na emeryturę, od najnowszego wpisu do najstarszego.

	Aleksander WODYŃSKI prof. dr hab. inż. W 1980 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Inżynierii Sanitarnej i Wodnej PK. W 1992 roku obronił rozprawę habilitacyjną na WGGiIŚ AGH. Tytuł naukowy profesora uzyskał we wrześniu 2009. Kierownik Katedry Geodezji Inżynieryjnej i Budownictwa do 2015 roku.
	Stanisław GRUSZCZYŃSKI prof. dr hab. inż. W grudniu 1987 roku obronił pracę doktorską. W 2000 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2010 roku. Dziekan WGGiIŚ do 2020 roku.
	Antoni BARBACKI dr hab. inż., prof. uczelni
	Regina TOKARCZYK dr hab. inż., prof. n. AGH Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskała w 1982 roku. Stopień naukowy doktora habilitowanego w 2010 roku.
	Ewa PANEK dr hab. inż., prof. n. AGH Absolwentka Wydziału Geologicznego AGH. W 1988 roku obroniła pracę doktorską. W 2003 uzyskała stopień doktora habilitowanego na WGGiIŚ
	Marian MAZUR prof. dr hab. inż. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2005 roku. Do 2012 roku Kierownik Katedry Kształtowania i Ochrony Środowiska.
	Jadwiga MACIASZEK dr hab. inż., prof. n. AGH  Studia magisterskie ukończyła w 1970 roku na WGG AGH. Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskała w roku 1976. W 2010 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego.
	Janusz OSTROWSKI dr hab. inż., prof. n. AGH Zatrudnienie na ówczesnym od 1971 r. Stopień doktora nauk technicznych w 1982 r. Stopień doktora habilitowanego w 2007 r. Stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH w 2008 r. Obecnie zatrudniony w Katedrze Ochrony Terenów Górniczych, Geoinformatyki i Geodezji Górniczej Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska.
	Tadeusz GOŁDA dr hab. inż., prof. n. AGH Pracę doktorską obronił w 1979 roku. W 2008 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego.
	Konrad ECKES prof. dr hab. inż. W roku 1974 uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W roku 1990 uzyskał stopień doktora habilitowanego. W roku 1997 został powołany na stanowisko profesora nadzwyczajnego AGH. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2009 roku.
	Wiesław PIWOWARSKI prof. dr hab. inż. W roku 1977 otrzymał stopień doktora nauk technicznych. Stopień naukowy doktora habilitowanego otrzymał w 1990 roku. W 1995 roku otrzymał stanowisko Profesora AGH, natomiast tytuł profesora nauk technicznych otrzymał w 1999 roku.
	Jan W. DOBROWOLSKI prof. dr hab. de h. c. Doktorat (fizjologia środowiska, embriologia eksperymentalna) - Uniwersytet Jagieloński, Kraków, 1972r. Habilitacja z ekotoksykologii, AR-T, Olsztyn, 1981r. Docent, AGH, 1982r. Profesor AGH 1991r. Kierownik Katedry Biotechnologii Środowiskowej i Ekologii.
	Józef CZAJA prof. dr hab. inż. W czerwcu 1972 roku uzyskał na Wydziale Geodezji Górniczej AGH stopień naukowy doktora nauk technicznych. W październiku 1975 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W latach 1992 - 2007 kierował Katedrą Informacji o Terenie. Do 2012 roku kierował Katedrą Geomatyki powstałą z połączenia w 2007 roku Katedry Informacji o Terenie oraz Zakładu Geodezji i Kartografii.
	Ryszard HYCNER prof. dr hab. inż. Stopień naukowy doktora nauk technicznych otrzymał w 1976 roku. Stopień naukowy doktora habilitowanego w 1993 roku. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2005 roku.
	Edward POPIOŁEK prof. dr hab. inż. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w roku 1969. Stopień doktora habilitowanego w roku 1977. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych otrzymał w 1991 roku. Strona personalna
	Alina WRÓBEL dr hab. inż., prof n. AGH Studia magisterskie ukończyła w 1979 roku na WGG AGH. Stopień naukowy doktora nauk technicznych uzyskała w roku 1988. W 2011 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego.
	Jan GOCAŁ prof. dr hab. inż. Stopień doktora nauk technicznych uzyskał w roku 1968 a stopień doktora habilitowanego w roku 1977. Tytuł profesora nadzwyczajnego został nadany w 1988 roku, zaś mianowanie na stanowisko profesora zwyczajnego w roku 1992. W latach 1993 - 2008 kierownik Zakładu Geodezji Inżynieryjnej i Budowlanej. Dziekan Wydziału Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska w latach 2002 - 2008.
	Tadeusz CHROBAK prof. dr hab. inż. W 1978 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych. W 2000 roku stopień doktora habilitowanego. W 2007 roku uzyskał tytuł profesora, a od 2011 zajmuje stanowisko profesora w Katedrze Geomatyki.
	Jacek SZEWCZYK prof. dr hab. inż. W 1975 roku obronił pracę doktorską. W 1991 roku obronił pracę habilitacyjną. Tytuł naukowy profesora otrzymał w 2005 roku.
	Tadeusz Zbigniew DWORAK dr hab., prof. nadzwyczajny AGH W roku 1974 obronił rozprawę doktorską. W 1991 roku uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych. Zmarł w 2013 roku.
	Józef BELUCH prof. dr hab. inż. W 1982 roku uzyskuje stopień naukowy doktora habilitowanego. W 1992 roku zostaje mianowany przez rektora AGH na stanowisko profesora nadzwyczajnego. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych został nadany mu w 1999 roku. Pełnił funkcję Kierownika Zakładu Geodezji i Kartografii do 2007 roku.
	Alojzy M. DZIERŻĘGA dr hab. inż., prof. nadzwyczajny AGH W roku 1971 uzyskał stopień doktora nauk technicznych a w roku 1982 stopień doktora habilitowanego. W roku 2005 został powołany na stanowisko profesora AGH. Kierunki i specjalności: geodezja górnicza, instrumentoznawstwo, pomiary deformacji w budownictwie tunelowym i górnictwie.
	Zofia ŚMIAŁOWSKA-UBERMAN prof. dr hab. inż. W 1986 roku uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego. Tytuł naukowy profesora uzyskała w 2005 roku.
	Jerzy BERNASIK prof. dr hab. inż. W 1971 roku obronił rozprawę doktorską. Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1984 roku. Docent od 1 V 1990 roku. Od 1 X 1990 roku zatrudniony na stanowisku profesora nadzwyczajnego. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2005 roku.
	Krystyna TYMIŃSKA - ZAWORA dr hab. inż., prof. nadzwyczajny AGH Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk rolniczych, w zakresie agronomii uzyskała w 1996 roku.
	Władysław GÓRAL prof. dr hab. Pracę doktorską obronił w 1971 roku. W roku 1992 opublikował rozprawę habilitacyjną. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2005 roku.
	Jan PIELOK prof. dr hab. Praca doktorska - 1974 rok. Praca habilitacyjna - 1987 rok. Naukowy Tytuł profesora - 1999 rok.
	Józef JACHIMSKI prof. dr hab. inż. W 1967 roku obronił rozprawę doktorską, a w 1980 roku rozprawę habilitacyjną. Tytuł profesora otrzymał w 1992 roku. Był kierownikiem Zakładu Fotogrametrii i Informatyki Teledetekcyjnej AGH w latach 1992 - 2006.
	Stanisław LATOŚ prof. dr hab. inż. W 1964 roku obronił pracę doktorską, a w roku 1985 uzyskał stopień naukowy doktora habilitowanego. W roku 1997 uzyskał tytuł profesora. Zmarł w 2016 roku.

Byli Pracownicy Zatrudnieni na WGGiIŚ

	Leszek PAJĄK dr hab. inż. Absolwent Wydziału Metalurgii i Inżynierii Materiałowej AGH (1995) w zakresie: Technika Cieplna, Piece Przemysłowe i Ochrona Środowiska. W roku 1999, na WMiIM, uzyskał stopień doktora nauk technicznych w dyscyplinie: Metalurgia, specjalność: Technika Cieplna. W roku 2016, na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH, uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie: Inżynieria Środowiska, specjalność: Odnawialne Źródła Energii. Zainteresowania naukowe: efektywność energetyczna i ekonomiczna oraz optymalizacja systemów energetycznych, odnawialne źródła energii, geotermia, ciepłownictwo, klimatyzacja, wymiana ciepła i masy, modelowanie numeryczne.
	Leszek OPYRCHAŁ dr hab. inż., prof. n. AGH Absolwent Astronomii na Wydziale Matematyczno­-Fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Budownictwa w specjalności Budownictwo Wodne i Sanitarne na Politechnice Krakowskiej. Interesuje się szeroko rozumianym bezpieczeństwem budowli wodnych, w tym teorią stateczności skarp ziemnych, teorią niezawodności oraz praktyką pomiarów kontrolnych wykonywanych na zaporach, a także historią Kamieńca Podolskiego.
	Janusz GOŁAŚ prof. dr hab. Stopnie naukowe doktora (1982 r.) i doktora habilitowanego (1993 r.) nauk chemicznych uzyskał na Wydziale Inżynierii Materiałowej i Ceramiki. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2000 roku. Pracownik WGGiIS od 01.10.1992 do 28.02.2009